NR 46 (GRUDZIEŃ 2010)

CZEGO POTRZEBA, ABY ZOSTAĆ MISTRZEM TAIJIQUAN W WIOSCE CHEN? - WYWIAD Z MISTRZEM CHEN ZIQIANG
Mark Wasson

polskie tłumaczenie: Przemysław Matwij

Materiał udostępniony przez "Rzeszowską Szkołę Sztuk Walki Chen Taijiquan i Kung Fu Vo Thuat Thanh Quyen"

Czego potrzeba, aby zostać mistrzem taijiquan w Wiosce Chen? Chen Ziqiang odpowiada na pytania Marka Wassona.

Chen Ziqiang urodził się trzydzieści lat temu w wiosce Chen, w chińskiej prowincji Henan. Jest najstarszym synem wielkiego mistrza Chen Xiaoxinga i bratankiem Chen Xiawanga. Jest także prawnukiem legendarnego mistrza taijiquan Chen Fake. Chociaż dopiero wieku trzydziestu lat, Chen Ziqiang jest uważany przez swoich rówieśników za mistrza taijiquan, co jest dość imponujące, ponieważ chińska wspólnota sztuk walki wymaga spełnienia najwyższych standardów i sprostania najsurowszym, wymaganiom zanim nagrodzi kogoś tym tytułem.

Chen Ziqiang konkurował w wielu narodowych turniejach Chin i zdobył wiele złotych medali w każdej z sekcji, w których startował, obejmujących formy ręczne, formy z bronią i pchające dłonie. Wycofał się z współzawodnictwa w ostatnich kilku latach, aby zostać sędzią na/w tych imprezach, co jest stanowiskiem bardzo trudnym do uzyskania w Chinach.

W czasie ostatnich dziesięciu lat podróżowałem do wioski Chen ponad piętnaście razy. Kiedyś była to ostatnia wioska na końcu jednopasmowej polnej drogi, i nawet wielu ludzi, w Wenxian - najbliższym mieście oddalonym o około 15 minut drogi, nie wiedziało dokładnie jak ją znaleźć. Wtedy było to małe odcięte od świata miejsce. Nawet ze swoją słynną historią, nie mógłbyś odróżnić jej od innych wiosek w Henan.

Teraz, jednakże, z powodu sławy i reputacji bycia pierwszorzędną szkołą treningową dla stylu Chen taijiquan w Chinach, rząd wybudował czteropasmową, brukowaną drogę dokładnie przez środek wioski dzieląc ją na dwoje. Szkoła, która kiedyś miała około 20 studentów teraz ma ich ponad stu pięćdziesięciu. Szkoła jest teraz tak pełna studentów, że w praktyce Chen Xiaoxing został zmuszony do rozpoczęcia konstrukcji nowego budynku dla przyłączenia go do istniejącej szkoły, która została powiększona dwa lata temu. Ten nowy dodatek pomieści dodatkową setkę studentów i biorąc pod uwagę jak bardzo taijiquan stało się popularne, zostanie szybko zapełniony.

Przez ostatnie dziesięć lat miałem możliwość dobrego poznania Chen Ziqianga i innych członków rodziny Chen. Widziałem Chen Ziqianga i jego umiejętności rozwijane od wybitnego młodzieńca z wysokim potencjałem w świecie sztuk walki do dojrzałego mistrza taijiquan z krajową sławą. W wiosce Chen Ziqiang i jego kuzyn Chen Bing ustępują w umiejętnościach taiji i walki tylko jego ojcu i ich jeszcze sławniejszemu wujowi, Chen Xiaowangowi. Chen Ziqiang jest tak sławny ze swojej zawziętości na ringu, że każdy we wiosce i pobliskiej okolicy boi się z nim mierzyć.

Pytany o swoją dziką reputację i liczne opowieści o tym jak uszkodził niektórych swoich przeciwników w czasie zawodów, Ziqiang zbywa ten problem machnięciem ręki. Mówi, "Gdy byłem młody, byłem bardzo gotowy do współzawodnictwa aż do ostateczności. Walczenie wymaga dużo serca. I gdy współzawodniczyłem po prostu odmawiałem przegranej. Będąc członkiem rodziny Chen, patrzyłem na to w ten sposób, że jeśli pozwolę sobie przegrać, to zhańbię rodzinę i naszych przodków. To prowadziło moją dziką naturę i determinację do wygrywania za każdym razem. Ale ponieważ już nie muszę współzawodniczyć, to troszkę pohamowałem swój temperament."

Jednak reputacja ciągle pozostaje. Spytałem Ziqianga jak najgorzej zranił któregoś ze swoich przeciwników. Na początku odpowiedział trochę ostrożnie "Cóż, nigdy nikogo nie zabiłem" oznajmia, uśmiechając się. Potem dodaje "Musisz zrozumieć, że w Chinach a w szczególności, w Henan, gdzie narodziło się taijiquan i gdzie klasztor Shaolin jest tylko o kilka godzin drogi stąd, sposób, w jaki uprawiamy sztuki walki jest brutalniejszy niż w innych miejscach. Traktujemy tutaj nasze umiejętności walki bardzo poważnie. To nic niezwykłego dla kogoś mieć złamaną rękę lub nadgarstek czy złamane żebro podczas walki."

Mogę dać osobiste świadectwo o zażartości Chen Ziqianga dla jego reputacji. Będąc adoptowanym członkiem rodziny, pchające dłonie ćwiczyłem tylko bezpośrednio z członkami rodziny i z pośród tych członków Chen Ziqiang jest zdecydowanie najdzikszy/najbardziej zaciekły. Gdy walczysz z Chen Ziqiangiem, ten młody mistrz zna tylko jedną prędkość i jest to pełna para. Po za ringiem Chen Ziqiang wydaje się cichy i łagodny niczym kiciuś, jednak, gdy tylko wasze ręce się stykają, staje się tygrysem. W jego oczach pojawia się błysk, który wywołuje dreszcz.

Obecnie Chen Ziqiang praktycznie prowadzi całą szkołę taijiquan rodziny Chen w wiosce Chen. Jego stanowisko to manager szkoły i główny instruktor. Jego ojciec Chen Xiaoxing, będąc wiodącym członkiem rodziny w wiosce, przeszedł na częściową "emeryturę", jest na wpół emerytowany od uczenia, żeby poradzić sobie z administracją, co jest niezbędne dla rozwoju szkoły, (która, ma stale dobrze ponad 120 uczniów zarejestrowanych na każdy możliwy czas) i innymi sprawami wioski.

Chen Ziqiang ma więcej obowiązków niż na to pozwala jego czas, więc powierzył część swojej odpowiedzialności za naukę swojemu młodszemu bratu, Chen Zijunowi, ale ciągle nadzoruje każdy poziom treningu w każdej grupie uczniów każdego dnia. Nie obejmuje to jego osobistego treningu, któremu poświęca trzy godziny przed świtem każdego dnia. W szkole rodziny Chen w Chenjiagou, nie ma dni wolnych od treningu, bez względu na deszcz, śnieg czy upał, który potrafi być nieznośny, osiągający blisko czterdzieści stopni przy stu procentowej wilgotności w lecie.

Dla każdego studenta trening zaczyna się o świcie pięciokilometrowym biegiem, potem od trzydziestu do sześćdziesięciu minut medytacji stojącej, potem dwie godziny ciągłego treningu form, gdzie ciągły oznacza dziesięć powtórzeń długiej formy bez przerwy. I to wszystko przed śniadaniem. Po śniadaniu, grupy dzieci w zależności od ich poziomu treningowego są rozbijane i nauczane przez indywidualnych trenerów. Przez resztę dnia uczniowie doskonalą umiejętności walki, ćwiczenia z bronią, wzmacniają wytrzymałość, ćwiczą na ciężarach i wszystko inne, co tylko każą zrobić im nauczyciele. Trening kończy się o zmierzchu.

Chen Ziqiang dodatkowo poświęca na swój trening trzy godziny każdego dnia, we wczesnych, porannych ciemnościach, zanim którykolwiek z stałych uczniów choćby wstanie z łóżka. Chen Ziqiang mówi: "Chciałbym nie musieć uczyć tak wiele. Chciałbym tylko trenować. Trening jest dla mnie bardzo interesujący. W formach jest tak wiele do odkrycia. Ale przy szkole rozwijającej się tak szybko, i gdy tak wiele jest do zrobienia, mój tato potrzebuje nas wszystkich do pomocy".

Kilka lat temu Chen Ziqiangowi zaproponowano stypendium jako głównemu trenerowi taijiquan na jednej z większych uczelni w prowincji Henan. Był bardzo szczęśliwy uczęszczając tam. Po raz pierwszy żył z dala od wioski czy rodziny. Po raz pierwszy w życiu poczuł się bardzo niezależny. To było bardzo owocne doświadczenie, o którym mówi, że otworzyło mu oczy.

Niestety, jego ojciec wezwał go z powrotem do wioski zanim ukończył szkołę, ponieważ w szkole tak gwałtownie wzrosły zapisy, że wymagało to totalnej reorganizacji starej szkoły i cała rodzina była potrzebna do pomocy z wszystkimi szczegółami nauczania i doglądania budowy nowej szkoły. Jako pełen poczucia obowiązku syn, Chen Ziqiang wrócił do domu, żeby pomóc swojej rodzinie.

Tak długo jak tylko go znam, etyka pracy Chen Ziqianga była dwukrotnie większa niż jakiejkolwiek innej osoby w wiosce. Pracuje ciężej i trenuje dłużej niż ktokolwiek, kogo widziałem. Kilogram za kilogramem, nigdy nie spotkałem kogoś tak silnego lub z tak twardym, muskularnym ciałem jak Ziqiang. Potrafi pracować przy treningu cały dzień i w ogóle nie zwalniać tempa.

Kiedy Ziqiang trenował pchające dłonie, aby współzawodniczyć w różnych turniejach, wszyscy studenci szkoły formowali długą linię i każdy z nich po kolei musiał zaatakować Ziqianga. Najczęściej w ciągu jednej sekundy rozlegał się odgłos głośnego pacnięcia i atakujący czołgał się z powrotem do linii, a następny natychmiast atakował Ziqianga. Działo się tak przez cztery godziny bez przerw. Nikt nawet nie zbliżył się do pokonania Ziqianga, a ten nie był zmęczony nawet po powaleniu każdego ze studentów szkoły po trzydzieści razy. Gdy zawody się kończyły, wyczerpujący treningowy reżim wracał do normalności, i nigdy nie było tak dużo wdzięcznych twarzy wśród studentów, ponieważ Chen Ziqiang wreszcie przestawał rzucać ludźmi o ziemię, a znów zaczynał uczyć - przynajmniej, do czasu, gdy następny turniej był blisko.

Gdy Ziqiang mówi mi, że był dość leniwy w swoim treningu jako dziecko, to mnie naprawdę zaskakuje, wiedząc w jak maniakalny sposób teraz trenuje. Ale twierdzi, że to absolutna prawda. "Zacząłem swój trening w wieku trzech lat" powiedział mi Ziqiang. "Przez pierwsze kilka lat, jedyne, co robiłem to stojąca medytacja. Nie lubiłem tego, ale chyba żadne dziecko nie lubi spędzać długiego okresu czasu po prostu stojąc. Więc mój ojciec przekupił mnie, żebym trenował. Pewnego razu ojciec wrócił z Japonii, gdzie uczył i przywiózł ze sobą mały telewizorek. Mój ojciec wiedział, że lubiłem kreskówki w szczególności Myszkę Mickey. Więc, żeby nakłonić mnie do treningu, powiedział, że mogę oglądać kreskówki po treningu każdego dnia. To mnie zmusiło do trenowania. Potem inspirację czerpałem od mojego starszego brata Chen Binga.

Chen Bing jest cztery lata starszy niż jego kuzyn, Chen Ziqiang. Ojciec Chen Binga, który jest starszym bratem Chen Xiaowanga, opuścił wioskę, gdy Chen Bing był jeszcze dzieckiem,powierzając jego wychowanie i opiekę nad nim Chen Xiaoxingowi, najmłodszemu z trójki braci. Chen Xiaoxing wychował Chen Binga we własnym domu, dwoje kuzynów zżyło się ze sobą jak bracia. W zasadzie myślą o sobie bardziej jak o braciach niż kuzynach. Chen Bing został światowej klasy wojownikiem i artystą taijiquan, i uczy teraz stylu rodziny Chen na całym świecie. Jego etyka pracy bardzo mocno zainspirowała jego młodszego kuzyna, Ziqianga, do ciężkich treningów taijiquan, gdy byli dziećmi.

"Przywykłem wszędzie podążać za moim starszym bratem, Chen Bingiem, gdy byłem mały" mówi Chen Ziqiang. "Chen Bing ćwiczył przez cały czas. Nie było wtedy szkoły, więc po prostu ćwiczyliśmy razem na polach". Wiele osób o tym nie wie, ale Chen Xiaoxing trenował wszystkich synów rodziny Chen, łącznie z synami Chen Xiaowanga. Chen Xiaowang opuścił wioskę ponad ćwierć wieku temu, gdy wszystkie dzieci były bardzo małe. Podróżował po całych Chinach nauczając taijiquan rodziny Chen, a następnie czyniąc to na całym świecie. Na końcu zniknął z wioski na całe miesiące, zrobił to żeby wspomóc rodzinę, ale to pozostawiło na barkach Chen Xiaoxinga, jedynego z braci w wiosce obowiązek trenowania młodych członków rodziny Chen. Gdy Chen Xiaowang wracał ze swoich podróży, dokonywał głębokich korekt na członkach rodziny, ale codzienny trening zostawiono Chen Xiaoxingowi. Chen Xiaoxing wytrenował więcej zwycięzców niż ktokolwiek inny w wiosce.

Zapytałem Chen Ziqianga, co uważa za najważniejsze do opanowania w celu osiągnięcia dobrych umiejętności w taijiquan. "Sądzę, że doskonalenie mechaniki ciała podczas ruchów taijiquan jest jednym z najważniejszych celów, do jakich powinno się dążyć," mówi "przynajmniej na początku treningu". "Każdy ruch ma rozmaite/inne właściwości, i różne/inne energie" mówi "Bardzo często w pchających dłoniach, ludzka energia zostaje rozproszona. Gdy tak się stanie, łatwo jest ich powalić. Dużo zrozumienia tych właściwości i ćwiczeń jest potrzebne w celu osiągnięcia poziomu, kiedy taijiquan może być skutecznie używane jako sztuka walki." Poprosiłem, Chen Ziqianga żeby dokładniej wyjaśnił, co to znaczy, że "energia jest rozproszona" i jak można to skorygować. ,"Gdy trenujesz pchające dłonie, starasz się "wykorzenić" swojego przeciwnika" mówi. "Wtedy łatwo go powalić. Początkujący z reguły nie potrafią trzymać dobrego zakorzenienia. Przesuniesz ich odrobinę i ich energia zaczyna przypominać gotowane kluski - za miękko, bez siły zdolnej odparować nadchodzący cios. Nie ugotowane kluski są sztywne i z łatwością mogą stać na jednym z końców i opierać się sile skierowanej w dół lub na wprost. Ale gdy użyjesz poziomej siły, są zbyt kruche i połamią się. Żeby wykorzenić swojego przeciwnika musisz rozszczepić jego energię. Musisz zmusić go do ruchu w dwóch kierunkach."

Na przykład, wyjaśnia, że są dwa typy technik do sprawienia, żeby przeciwnik poruszał się w dwóch różnych kierunkach. Obie są różne. W pierwszej technice, zwanej "li" (rozszczepienie energii), rozszczepia się energię przeciwnika atakując go w dwóch różnych miejscach na jego ciele.

"Na przykład" mówi Chen Ziqiang "możesz zgiąć lub uwięzić kolano przeciwnika swoim kolanem, pozwalając mu na ucieczkę tylko w jednym kierunku albo dojdzie do złamania. Wtedy uderzasz w górną część ciała przeciwnika rękami, ramieniem lub barkiem prowadząc go w przeciwnym kierunku, niż ten, w którym chciałby uciec kolanem. Kolano przeciwnika jest uwięzione między twoim kolanem a ziemią, trzymając je mocno w miejscu. Jedyne, co może zrobić przeciwnik, żeby się uwolnić, to ucieczka górną częścią ciała od nacisku w dolnej. Jednak nie może uciec, ponieważ stosujesz przeciwstawną siłę na górną część jego ciała, w tym samym czasie i w przeciwnym kierunku niż siła na jego kolanie.

"W tym miejscu energia przeciwnika rozdziela się w dwóch przeciwnych kierunkach. To niszczy jego zakorzenienie. Bez zakorzenienia, przeciwnik jest w zasadzie bez pozycji zdolnej rozbudować siłę, żeby przeciwstawić się naciskowi, którym go atakujesz. Jego energia jest podzielona, rozszczepiona i rozproszona w każdym kierunku.

"Gdy ciało zrozumie, że jest pokonane i poniesie obrażenia, jeśli szybko się nie poruszy, ruszy się instynktownie, z wielką siłą, z dala od kierunku gdzie bezpośredni i ostry nacisk stanowi zagrożenie. To właśnie wtedy, używasz energii atakującego i dokładasz do niej własną w kierunku, który kończy się uderzeniem osoby o ziemię."

"Ten przykład jest znany jako "wielkie rozszczepienie" albo odparowanie tysiąca funtów kilkoma uncjami energii. Forma Laojia jest pełna tych technik "wielkiego rozszczepiania". W ruchach Xinjia kładzie się nacisk,bardziej i na mniejsze, dwu kierunkowe techniki ataku jako przeciwstawne/w porównaniu do metod Laojia" mówi Chen Ziqiang "techniki Xinjia wymagają także większych umiejętności od mistrza. Jest tak, ponieważ twoje dwa przeciwstawne ataki muszą zostać zastosowane w krótszym dystansie ruchu. To znaczy, że twoje ciało przebywa mniejszy dystans, ale musi wygenerować taką samą ilość siły, jak to miało miejsce w dłuższych technikach Laojia. To dlatego forma Xinjia jest uważana za bardziej zaawansowaną. Nie, dlatego, że jest lepsza od formy Laojia, czy ma bardziej efektywne techniki, ale ponieważ wymaga znacznie lepszych umiejętności do ich stosowania. Rozwinięcie "krótkiej siły" wymaga wspanialszego kung fu czy umiejętności".

Poprosiłem Chen Ziqianga, żeby podał przykład jak wykorzystać krótką siłę.

"Na przykład" mówi" "Xinjia wykorzystuje bardzo dużo technik Chin na (blokowania stawów). Chin na wykorzystuje energię "ji". Niektórzy ludzie nie zdają sobie z tego sprawy, ale energia "ji", która jest najczęściej tłumaczona jako naciskanie może również oznaczać energię ściskającą. Chwyt na staw naciska go do środka lub na zewnątrz powodując natychmiastowy i wyjątkowy ból.

"Oto dwa przykłady technik Chin na, które wymagają bardzo szybkiej krótkiej siły," mówi Ziqiang. "Jeśli chcesz zgiąć do środka nadgarstek swojego przeciwnika, musisz skręcić jego nadgarstek do środka w kierunku do wewnątrz jego przedramienia, a następnie ścisnąć tył nadgarstka i tył przedramienia razem w tym samym czasie, jak w imadle. To sprawia, że na zewnątrz ścięgna nadgarstka jest położony olbrzymi nacisk, właściwie rozszczepiając je lub je rozrywając. Ta technika to także naciskanie lepiej opisywana jako ściskanie."

"Następna prosta technika chin na działa po prostu odwrotnie" wyjaśnia, "jeśli chcesz złamać łokieć swojego przeciwnika, jego ramię musi być proste. Poprzez unieruchomienie jego ręki i barku tak, że ramię jest rozciągnięte prosto, wtedy naciskasz do środka na zewnętrzną część łokcia swojego przeciwnika. To rozprostowuje ramię do punktu złamania i rozrywa wiązadła w środku łokcia, które trzymają biceps i mięśnie przedramienia razem."

"Są tuziny zastosowań, do których możesz użyć tych technik" mówi Ziqiang. "Co decyduje, której energii użyjesz w danym momencie w walce, zależy od twojej pozycji w relacji do przeciwnika i siły, jaką na ciebie skieruje. Nigdy nie forsujesz/wymuszasz/nie robisz na siłę techniki, ale przy tak wielu zastosowaniach, dla każdej energii, zwykle wystarczy drobna korekta twojej pozycji względem przeciwnika, żeby użyć którejkolwiek z technik, które wykorzystuje taijiquan." Chen Ziqiang wyjaśnia, że inne metody, o których wspomniał są jeszcze prostsze do wykonania niż rozdzielanie czy naciskanie/ściskanie. Mówi, że większość ruchów taijiquan zawiera pewną ilość energii. "Jeśli przeciwnik naciera na ciebie chwytem lub uderzeniem " wyjaśnia "prostym sposobem do zmuszenia go do ruchu w dwóch kierunkach jest dodanie własnej energii do jego, taki jak w użyciu energii "lu", albo zawinięcie energii do tyłu, i wtedy, gdy przeciwnik porusza się na dół i do ciebie, zmieniasz technikę i stosujesz "kao" lub energię uderzenia barkiem. Zanim jego ciało będzie w stanie dostosować się do twojej nowo nadchodzącej siły, kierujesz go w dół lub w górę, z dala od centralnej linii twojego ciała, wtedy uderzasz go mocno barkiem i odrzucasz go do tyłu z daleka od ciebie. Inne energie także dobrze współdziałają, "ji" i "zhou" (energia łokcia) dobrze współdziałają razem w trakcie inicjacji ataku, tak dobrze jak "peng" (odparcie) i "zhou" (łokieć). Są liczne sposoby na wykorzystywanie energii, używanych w taijiquan, żeby działały ze sobą. Jeśli przeciwnik posiada umiejętności, możesz zostać zmuszony do wypróbowania całej masy kombinacji zanim uda ci się go pochwycić"

Powinno zostać zaznaczone, że Ziqiang i ja, przez lata przedyskutowaliśmy wiele sposobów na wykorzystanie technik taijiquan, jednak, ilość miejsca w tym artykule nie pozwala na opisanie większej ilości. Poprosiłem o wskazówki jak rozwinąć wyższe umiejętności taijiquan, Ziqiang odpowiada "Są trzy punkty kluczowe rzeczy niezbędne do efektywnego wykorzystywania technik taijiquan. Po pierwsze potrzebujesz dobrego zakorzenienia. Żeby to osiągnąć, ćwiczący styl Chen trenują w niskich pozycjach, co buduje silne nogi. Mocne nogi pozwalają na szybszy ruch i silniejsze pchanie. Musisz także się rozluźnić, szczególnie swoją górną część ciała. Gdy się rozluźnisz twoje "qi" naturalnie wniknie w nogi i stopy dając ci silne zakorzenienie. Im bardziej twoja górna część ciała jest giętka tym szybciej możesz zareagować na jakąkolwiek atakującą siłę skierowana na ciebie. Do niczego nie dojdziesz w pchających dłoniach bez rozwinięcia silnego zakorzenienia i bycia elastycznym w górnej części ciała."

"Trzecim ważnym czynnikiem do wykorzystania technik taijiquan" mówi" "jest nauczenie się strategii taijiquan. Najważniejszą strategią jest zawsze bycie w silniejszej pozycji niż przeciwnik. Jeśli twój przeciwnik jest względem ciebie w słabej pozycji, bez względu na to jak silny jest fizycznie nie jest w stanie wygenerować przeciwko tobie zbyt dużej siły. Ani nie będzie mu łatwo odeprzeć siły, którą go zaatakujesz. Zawsze będzie opóźniony w stosunku do twoich ruchów. Tak jak w zabawie w berka, zawsze będzie próbował cię złapać, ale ty zawsze będziesz przed nim. Klasyka taijiquan mówi, " Gdy Twój przeciwnik porusza się, ty poruszasz się szybciej". Posiadanie silnej pozycji zawsze umożliwia ci wyprzedzenie ataku przeciwnika."

Spytałem Ziqianga, co ludzie potrzebują zrobić, aby podnieść ich praktykę taijiquan do poziomu, na którym może być użyta jako sztuka walki, by się obronić. Ziqiang odpowiada "Musisz ćwiczyć bardzo dużo pchających dłoni. Pchające dłonie uczą cię, pokazując ci twoje błędy oraz jak poruszać się szybciej. Gdy jesteś spychany na ziemię, myślisz o tym, dlaczego tak się dzieje i jak to poprawić. Prawdopodobnie zostaniesz powalony tysiące razy, ponieważ taijiquan wykorzystuje ataki pod tak wieloma kątami. Ale nauczysz się z czasem, jeśli zostaną wskazane ci twoje błędy. To ważne. Potrzebujesz przepychać się z kimś lepszym od siebie, kto może wyjaśnić ci, co robisz źle. Gdy przepychasz się z innym początkującym, obaj tylko szarpiecie się ze sobą, żeby zobaczyć, kto jest silniejszy. Dobry nauczyciel wyjaśni ci twoje błędy, zły tylko powali cię na ziemię, żeby pokazać ci, że jest od ciebie lepszy."

"Pchające dłonie" mówi "zostały zaprojektowane do ćwiczenia umiejętności i strategii taijiquan. Obejmuje to zarówno umiejętności ataku jak i obrony. Większość początkujących chce tylko atakować, ponieważ atakowanie jest prostsze i wymaga mniej umiejętności. Bronienie się jest zawsze cięższe w osiągnięciu mistrzostwa. Ale przeciwko innemu artyście sztuk walki, umiejętności obrony są tym, co przesądza o wyniku walki. Więc ludzie powinni się uczyć więcej jak rozproszyć energię przeciwnika niż myśleć o atakowaniu.

Spytałem Chen Ziqianga, na czym koncentruje się, gdy wykonuje z kimś pchające dłonie. Mówi "Kompletnie zapominam o formie. Koncentruję się wyłącznie na tym gdzie jest energia mojego przeciwnika i na mojej pozycji w relacji do tej energii. To mówi mi, gdzie powinienem być, lub gdzie się ruszyć, w celu kontrolowania sytuacji. Gdy już nie czuję zagrożenia ze strony energii mojego przeciwnika, decyduję, jaką aplikację najlepiej wykorzystać.

Poprosiłem go, żeby wyjaśnił, co miał na myśli mówiąc o zapominaniu formy. Odpowiedział "Każdy ruch w formie zawiera wiele rodzajów energii. Ciągnięcie, pchanie, obracanie, odpieranie, rozpuszczanie, zakręcanie, ściskanie, uderzenia i wiele, wiele innych. W pchających dłoniach, sytuacja zmienia się w sposób ciągły, więc nigdy nie będziesz mógł wykonać ruchu dokładnie tak, jak jest wykonywany w formie. Musisz być zdolny do natychmiastowego dostosowania się do każdej nowej nadchodzącej siły, więc ciągle zmieniasz swoją pozycję w relacji do przeciwnika.

"Forma" mówi "uczy jak rozwijać energię, ćwiczysz ją, żeby mieć dobre zdrowie. Pchające dłonie uczą jak wykorzystywać twoją energię do sztuk walki. Forma jest jak uczenie się jak żyć, gdy jest się dzieckiem. Pchające dłonie są testem, co stało się z tą wiedzą, gdy jest się już dorosłym. Jeśli porównać formę do życia, doskonalenie formy odbywa się na poziomie dziecka. Doskonalenie pchających dłoni odbywa się bez formy, tak jak na poziomie dorosłego. Dorośli muszą radzić sobie z wieloma różnymi i niespodziewanymi zmianami w życiu. Jeśli jesteś zbyt nieugięty, życie może cię złamać. Jeśli jesteś zbyt miękki, nie osiągniesz postępu. Taijiquan opiera się na zrównoważeniu yin i yang, więc jeśli spojrzysz na nie głębiej uczy również jak żyć.

Powrót do spisu treści

Strona została przygotowana przez Tomasza Grycana.

Wszelkie pytania i uwagi dotyczące serwisu "Neijia" proszę przesyłać na adres:

Uwaga! Zanim wyślesz e-mail, przeczytaj dokładnie F.A.Q.

Powrót do strony głównej.