• Stopy ustawione równolegle do siebie, na szerokość ramion (co odpowiada w przybliżeniu długości stopy).
• Ciężar dokładnie pośrodku stopy. Najlepiej najpierw przenieść cały na palce, a następnie na pięty. I dopiero teraz znaleźć takie ułożenie, gdzie jest pośrodku, a palce i pięty dotykają ziemi.
• Kolana lekko ugięte.
• Zazwyczaj kiedy stoimy, kręgosłup jest wygięty w kształcie litery "S", tak jak przedstawiono to na rysunku 2 (punkt Mingmen znajduje się w "dołku" - mówi się o nim wtedy, że jest "zamknięty"). W Nei Jia dąży się by kręgosłup był maksymalnie prosty. Osiąga się to przez "podwinięcie bioder", tak jak przy siadaniu. Jeżeli się to uda, punkt Mingmen zostaje "otwarty".

• Barki rozluźnione, ręce ułożone luźno wzdłuż tułowia (wolne miejsce pod pachami), łokcie ugięte.
• Broda lekko ściągnięta w dół, głowa prosta (należy wyobrazić sobie, że jest lekka jak balon i unosi się w górę).
• Język dotyka nasady górnych zębów, wzrok skierowany na wprost (minimalnie w dół, tak aby oczy były rozluźnione).
• Całe ciało rozluźnione, swobodny oddech.

Stojąc w tej pozycji, należy sobie wyobrazić, że stopy są ciężkie i przenikają w głąb ziemi. Reszta ciała jest lekka i unosi się w górę jak balon. Klasyczne teksty zalecają: "Poczuj się młodo i uśmiechnij wewnętrznie".
W czasie wykonywania właściwego ćwiczenia, staramy się nie myśleć o niczym lub skupić całą uwagę na punkcie Dan Tien (okolicy brzucha).

"Stojąca Medytacja" nie tylko pobudza i rozwija przepływ energii "Chi" w organizmie, ale także wzmacnia całe ciało. Jest doskonałym ćwiczeniem dla ludzi chorych lub rekonwalescentów.
Dawniej początkowy trening Kung Fu polegał wyłącznie na staniu w specjalnych pozycjach (charakterystycznych dla danego stylu). Uczeń poznawał techniki walki, dopiero kiedy potrafił długo przebywać w tych pozycjach.