"SŁOWNIK POJĘĆ I POSTACI ZWIĄZANYCH Z INNYMI
DALEKOWSCHODNIMI SZTUKAMI WALKI"
A
B
- balisong
filipiński nóż motylkowy, jego nazwa oznacza
"pięść ostrza" ze względu na dzwięk
powstający przy jego otwieraniu; oprócz zastosowania
bojowego ma też znaczenie religijne, otwarty symbolizuje
trzy wierzchołki trójkąta: Niebo, Ziemię i Wodę,.
- Bando
"Droga Wojownika" birmańska sztuka walki,
zmodernizowana przez mistrza U Ba Thana, który w 1946
roku założył Narodowy Związek Bando. Patrz Thaing.
- bangkaw
filipińska włócznia.
- buntot page
filipiński bicz wykonany z ogona ryby Rai.
C
- chako
filipińska broń, dwie pałki połączone kawałkiem
liny lub łańcucha (japońskie nunchaku).
D
- drebb song mune
tajlandzka para mieczy, nieco krótszych od krabi o podobnej konstrukcji.
E
F
G
- golok
malajski nóż, którego ostrze najcięższe jest w
części środkowej.
H
I
J
K
- Kalaripayat
starożytna indyjska sztuka walki.
- Kali (Arnis, Escrima)
filipińska sztuka walki, jej charakterystyczną cechą
jest rozpoczęcie nauki od posługiwania się kijem
(pałką) dopiero później przechodzi się do technik
walki bez broni.
- kelawang
malajski nóż o długości około 60 cm. i
charakterystycznym ostrzu o kształcie zbliżonym do ryb.
- krabi
tajlandzki miecz o zgiętym, rozszerzającym się w
kierunku sztychu ostrzu o długości około 50 cm.;
charakterystyczną cechą tej broni jest długa
rękojeść będąca przeciwwagą ostrza i brak gardy.
- Krabi Krobong
starożytna tajlandzka sztuka walki posługiwania się
bronią.
- kris
sztylet o charakterystycznym falistym kształcie ostrza o
długości od 15 do 60 cm. z artystycznie rzeźbioną
rękojeścią; jest narodowym symbolem Malezji i
Indonezji.
- kszatrija
starożytny wojownik indyjski.
L
M
- maisun
tajlandzka broń, para drewnianych pałek o długości
około 45 cm każda.
- mongkon
używana w Ram Muay, sztywna
opaska noszona na głowie, misternie wykonana z konopi,
posiada warkocz sięgający łopatek (zakończony
jedwabnym chwostem); jest to święty przedmiot
pobłogosławiony w klasztorze, jest własnością
mistrza i jego szkoły, a nie zawodnika.
- Muay Thai
tajlandzka sztuka walki, jej cechą charakterystyczną
są uderzenia kolanami. Jej współczesna wersja uważana
jest za jeden z najbardziej agresywnych sportów walki.
N
- ngow
tajlandzka halabarda.
O
P
- parang
malajska broń, ciężki nóż używany do rąbania
opału i ścinania bambusów, na końcu ostrza posiada
specjalnie uformowany ciężarek, który zwiększa siłę
uderzenia.
- Payat
starożytna indyjska sztuka walki.
- pedang
malajski nóż, (kształtem i wielkością) zbliżony do
miecza.
Q
R
S
- Silat
sztuka walki (wyróżnia się silat malajski i
indonezyjski); cechą charakterystyczną jest
akompaniament muzyczny (wykonywany przy użyciu bębna,
gongu i fujarki), który jest integralną częścią tej
sztuki. Za jej twórcę uważa się Hang Tuah, wojownika
żyjącego w XIV wieku na Sumatrze.
T
- Thaing
birmańska sztuka walki, dzieli się na: Bando, Letwhay
(boks), Naban (zapasy) oraz Banshay (tradycyjna broń);
współcześnie została zmodernizowana przez mistrza U
Ba Thana i zasadniczą rolę zaczeło odgrywać Bando.
- tombak
malajska włócznia.
U
V
- Vajramushti
starożytna indyjska sztuka walki.
W
X
Y
- yoyo
filipińska broń; kamień przymocowany do
łodygi winorośli (sznura).
Z
Dane ostatnio uaktualniane: 14 kwiecień 1998 r.
Strona została przygotowana przez Tomasza Grycana.
Powrót do strony
głównej.